Het deed wel pijn vanmorgen. Je zult vakantie hebben, en dan toch om 6 uur je bed uit gaan. Wij zijn inderdaad zo gek. Niet voor niets, want we gaan de grens over, naar een ander taalgebied, naar Friesland. Vandaag hebben we daar gevaren, op de meren, met een mooie salonboot de Simmerwille. dat betekend zoiets als Zomerzin (denk ik).
We waren een half uurtje te vroeg. Op de weg was het natuurlijk stil, we zijn dan ook in krap 2 uur naar Joure gereden. Zonder te racen; we hebben gewoon in mijn huidige gebruikelijke tempo gereden met behulp van de snelheidsbegrenzer. Dus overal maar een paar kilometer te hard. We vonden een parkeerplekje onder een boom, vlak bij de aanlegplaats van de boot aan de Slachtedyk. Omdat het op het bovendek al behoorlijk druk was hebben we ons in eerste instantie geïnstalleerd op het achterdekje. We voelden ons daar een beetje het comité van ontvangst omdat alle passagiers hier via de loopplank de boot opkwamen. Helaas leverde het verder niets op, niemand gaf een fooi.
Vlak na het wegvaren zijn we toch weer naar boven gelopen omdat het uitzicht beneden vooral bestond uit de kajuit van de boot. Onderweg kwamen we klapstoeltjes tegen die we, met toestemming van de schipper, confiskeerden. We konden daarmee toch lekker boven zitten, aan een tafeltje en genieten van het prachtige uitzicht. En prachtig was het inderdaad. Friesland is een mooie provincie met heel veel ruimte en dito water. Gedurende de reis raakten we links en recht aan de klep met andere passagiers. Daar bleek dat wij zeker niet de enigen waren die het Algemeen Dagblad lezen. Vorige week heeft daar een item over vaartochten gestaan, met daarbij vermeld ook deze.
De tocht week af van de gebruikelijke, want vandaag zijn de finale wedstrijden van het Skûtsjesilen op het Sneekermeer. Ik heb begrepen dat de Sneeker pan de overwinning niet meer kon ontgaan, maar er zou zeker nog worden geraced. We voeren dus vanuit Joure via de Kûfurd naar Sloten, en vandaar over het Slotermeer en het Prinses Margrietkanaal direct naar het Sneekermeer. In Sloten konden we passagieren. Voor de leken, we mochten aan wal. We hebben aan boord nog een heerlijk soepje gegeten, met een broodje om niet al te hongerig aan wal te gaan. Sloten bleek een heel pittoresk oud piepklein stadje te zijn. We hadden een klein uur om rond te wandelen, maar dat was ruim voldoende. De Lindengracht, tevens enige gracht, schijnt altijd in de Elfstedentocht te worden opgenomen. Het zal dus echt zijn dat Sloten een stadje is. Inmiddels was het erg warm geworden, ook op de boot. Met de wind in de rug loopt de temperatuur aardig op, pas op het moment dat de boot draaide werd het door de bries echt aangenaam. Het personeel was heel vriendelijk, geen moeite was teveel. Er werden zelfs petje aangeboden, tegen de zon. Wij hebben daar vriendelijk voor gepast, vanwege de zichtbare zweetringen van eerdere gebruikers. En dan nog, wat kan ons die zon deren? Heerlijk!!!!
Eén van de medepassagiers was iemand uit de buurt. We hebben de boerderij waar zij boerden van alle kanten mogen bewonderen. Zelfs vanuit de verte. Het was wel handig dat ze er was, want als via de microfoon een uitleg werd gegeven over wat we zagen, wisten wij dat al lang.
We waren omstreeks half 6 terug in Joure. howel de auto onder een boom stond was het er bloedverziekend heet. gelukkig hebben we een perfecte airco, dus in no time at all was de temperatuur weer op een aangenaam niveau. Onderweg hebben we gegeten bij een wegrestaurant van Hajé. Op het menu stond dat het Fish and Chips waren, en daar leek het ook daadwerkelijk op. Voor alle zekerheid koos Ymkje daarna een kinderijsje, maar zelfs dat was nog overdadig genoeg. Mijn sorbet overigens ook. We hadden nog geluk, aan het tafeltje naast ons werd de koffie alvast geschonken zonder het hoofdgerecht te hebben geserveerd. En na deze stommiteit werd het alleen maar erger: het hoofdgerecht kwam helmaal niet.
Kort en goed, wij hebben vandaag een geweldige dag gehad, ondanks de tegenvaller op het Sneekermeer. Wat ons betreft “Oant Sjen”