Griekenland Vakantieland!!!!!

Wat een dag, wat een dag! De wekker liep al om 2 uur vanmorgen af, wat natuurlijk een ontaard vroeg tijdstip is. Onze vlucht was om half 6 en volgens de reispapieren moesten we 2-3 uur van te voren op het vliegveld zijn om in te checken, de bagage af te handelen enzovoort. Nu waren we al zo slim geweest om on-line in te checken, dus de verachting was dat we hiermee wel wat tijd konden besparen.
Voor we op het vliegveld waren ging er nog wel wat water door de Maas. We waren welliswaar op tijd vertrokken (nog voor half 3) na een innig afscheid van Melissa, die lieverd was er zelf voor uit bed gekomen. Ook de rit naar Schiphol ging vlotjes, tot bij Aalsmeer. We hadden een Parkfly reservering gedaan, maar daar zat nu de kneep. Bij Aalsmeer waren uitgebreide wegwerkzaamheden gaande, en daar waar wij volgens de navigatie links af moesten, was geen linksaf meer. Na een tijdje in de rondte te hebben gereden heb ik een belltje gewaagd naar het opgegeven 0900 nummer. Tot mijn stomme verbazing kreeg ik een voicemail aan de lijn. Uitgerekend dat was waar we precies niet op wachtten. Vervolgens maar op intuitie verder gereden, en zowaar kwamen we op en route waar de navigatie ons weer kon helpen, dwars door het pikdonkere Amsterdamse Bos. De rit met het busje naar de Vertrekhal leek nog het meest op een gratis attractie in de Efteling, maar we kwamen goed aan. Omdat we al ingecheckt waren hoefden we alleen nog langs de luggage drop. We mochten om een enorme rij wachtenden heel lopen, en waren in no time de baggage kwijt. Gate C14 was nog een eindje lopen, we kwamen er uiteindelijk een kwartiertje voor het opengaan van de boarding aan. Mooi op tijd. De vlucht was prima, het broodje en de koffie zozo, en de landing fenomenaal. De enige landigsbaan was maar een kilometer lang. Zo’n 737 haalt dat net, met gebruik van de straalomkeerders. Tjonge, wat geven die dingen een enorme vertraging. We werden de aankomsthal (ook wel “het aankomsthalletje” genoemd)lopend ingeleid. Tot grote paniek waren we ongeveer een half uur te vroeg aangekomen, en kwam er nog een vliegtuig(je) aan. Een en ander leidde tot paniek bij de bagageband. Alles kwam goed. Het hotel blijkt redelijk pittoresk te zijn, zeker geen hotel uit een grote en bekende keten. het uitzicht valt nogal tegen, want we kijken op een magazijn van bouwmaterialen. Ach, we kijken dan maar gewoon niet naar buiten. Voor de rest is het allemaal ok. De reisleider bleek een joviale limburger te zijn. Hij lichtte ons voor over het eiland,Chios stad en de excursies. Wij kozen er 2 uit, de derde doen we op ons eigen houtje. We hadden al eendrankje genomen op het terras bij het zwembad, dat overigens aanzienlijk kleiner blijkt dan op de foto schijnt. Vanmiddag zijn de het stadje ingelopen, langs de haven. We hebben ons al wandelend vergaapt aan de mooie jachten in de haven. Op een terrasje hebben we genoten van de activiteiten om ons heen; wandelaars, auto’s mooi en lelijk (de meeste lelijk en vol butsen en deuken), de vele brommers en de aanzienlijke hoeveelheid motorfietsen waarvan het merendeel werd bereden door helmloze burgers. Van motorkleding heeft nog nooit iemand gehoord hier. Omdat we nieuwgierig waren naar dat Mastiek hebben we koude koffie besteld, Frappe Mastika. Dus met melange van de mastiek die je hier overal in aantreft,ook in de koffie. Nu, die mastiek bleek een tegenvaller. Het smaakte heel typisch, en in ieder geval niet lekker. Dit dan maar niet nog een keer proberen. het diner hebben we in het hotel gegeten, volgens de Reisleider het beste restaurant van het eiland. Als dat zo is, hou ik mijn hart vast. Het voorgeregd was heerlijk, een kaasgerechtje met vijgen, pruimen en heel veel honing voor mij en kaaskroketjes voor Ymkje. Het visje wat daarna kwam viel een beetje tegen. Misschein morgen beter als we in een echt restaurantje of Taverne gaan eten? Overigens, morgenochtend staat alleen op programma dat we de excursies boeken. Verder lekker luieren bij het zwembad, of pootjebaaien in de zee…. Wat een rotleven 🙂