Laat ik vanavond eerst eens beginnen met vanavond. zojuist heb ik de blog van gisteren geüpload. Ging weer niet zonder slag of stoot, maar is toch gelukt. Maar dat was voor vanavond niet het belangrijkste. Bij lange na niet. Nee, we hebben vanavond zo ongelooflijk lekker gegeten. Een herhaling waard, en ook een aanbeveling waard. Iedereen dit dit leest en ooit in de buurt komt van Stratford-upon-Avon moet gaan naar Marlowe’s Restaurant, 18 High Street. Wij hebben de eend en de zalm geproefd die allebei heerlijk waren. En het dessert sloeg werkelijk alles. Ymkje had een chocolate cheesecake om van te watertanden, en ik een sticky pudding met caramel en noten en vanille ijs. Geweldig! Zelfs de koffie was lekker, en we weten inmiddels dat dat bijzonder is in Engeland.
Vanavond stond in grote tegenstelling tot het ontbijt in Jester vanmorgen. Zelfs het ei was er gefrituurd, het worstje was niet lekker en er was bloedworst bij geserveerd. De koffie was net afwaswater. Volgende keer maar elders ontbijten, dat Full English Breakfast kan me even gestolen worden. Gelukkig kwamen we vandaag een Starbucks tegen…..
Mooi op tijd reden we weg richting Stratord, via Bedford en Banbury. Deze keer reden we wel degelijk door de binnenlanden. Zelfs door leuke dorpjes. Het grote verschil met gisteren was dat we een kaart hebben gekocht, zodat we niet afhankelijk waren van Greta. Dat werkt namelijk niet goed. En zowel Ymkje als Greta zijn de enige vrouwen waar ik wel eens naar luister, en ook doe wat ze zeggen, dus dat moest wel goed komen. Bovendien begon de zon een beetje door te komen. Het is wel jammer dat ook op zee b-wegen de bermen voorzien zijn van hoge heggen. Je kunt daardoor niet goed zien door welk landschap je rijdt. Toch was het vandaag veel de relaxter dan gisteren. Zowel Bedford als Banbury waren het stoppen niet waard. Wel Buckingham. Niet da da zo’n geweldige plaats is, maar toch wel leuk ouderwets Engels. We waren op zoek naar iets te eten, en dat vonden we ook bij Barrets of Buckingham. Een lekker broodje met sla erbij was precies wat we graag hadden. En min of meer redelijke koffie. Een leuk klein zaakje. Het stadje Buckingham is maar klein, wel heel oud. Maar heel veel bezienswaardigheden waren we niet. In de plaatselijke supermarkt kochten we wat proviand voor onderweg (water en broodjes).
In Stratford was het een drukte van belang. Het zag er Bijna zwart van de mensen, van de toeristen dus. Natuurlijk is hier van alles te zien wat ook maar een beetje met Shakespeare heeft te maken. Vooralsnog reden wij er alleen maar doorheen, op weg naar het Henley Hotel.
Daar, in dat hotel hebben we eerst even getukt (ik dan). Blijkbaar was dat nodig. Aan het einde van de middag reden we van Henley weer naar Stratford. Onderweg kwamen we al langs Mary Arden ’s Farm. Mary Arden was de moeder van Shakespeare. Van haar boerderij is een heel project gemaakt van hoe boeren leefde in de tijd van de Tudors. Hebben ze leuk gedaan, met dieren en al. Maar ook huisraad, stallen etc. We hebben een kaartje gekocht waar we alle 5 belangrijke bezienswaardigheden mee in mogen. Dat gaat vandaag natuurlijk niet meer lukken. Gelukkig blijven de kaartjes 12 maanden geldig.
Weer terug in Stratford zochten we eerst een parkeergarage. Die hadden we zo gevonden, met Greta. De garage bleek echter om 8 uur te sluiten. Als we gingen eten, zou dat problemen geven. Dus draaiden we direct de garage weer uit. We hoefden niets te betalen van de aardige mijnheer bij de kassa. Aan de overkant van de straat was een parkeerplaats waar we een kaarte moesten kopen. Bleek ook nog eens de helft van de prijs.
We zwierven door de straatjes van Stratford, langs winkeltjes, langs het geboortehuis van de heer Shakespeare, tot we honger kregen. Het eerste restaurantje was niets (letterlijk niet, geen bediening en geen klanten) en het tweede waar we binnenstapten……. Nou ja, dat verhaal is al verteld.