Wow! Wat hebben we een actieve en leuke dag achter de rug. En nog eens Wow! Wat was het vandaag prachtig weer.
Na een prima nachtrust hebben we genoten van een eenvoudig doch voedzaam ontbijt (vrij naar Dhr. O.B. Bommel). Helaas geen omelet, maar verder prima. Met de U-Bahn zoefden we naar de Klosterstrasse, vlak bij de Berliner Dom. Zoals gebruikelijk hadden we de route verder niet zo precies uitgestippeld, dus min of meer op goed geluk liepen we rechtsaf en stootten pardoes op een enorm gebouw. Het bleek het oude stadhuis te zijn, later in de DDR tijd gebruikt als zetel van de regering. Ik heb een foto gemaakt van een standbeeld op het dak. Later moeten we eens uitzoeken wat of wie dat voorstelt. Midden op de Alexanderplatz staat die enorme Fernsehturm, met zijn restaurant. Wij als Rotterdammers hebben natuurlijk onze eigen Euromast, waardoor onze interesse niet echt werd gewekt door dit bouwwerk.
We staken over en liepen eigenlijk toevallig het Nicolaiviertel in. Dit bleek het oudste deel van Berlijn te zijn, met de Nicolaikirche als oudste gebouw. Dit pittoreske stukje van Berlijn heeft wel iets weg van de Place du Tertre in Parijs, maar dan zonder al die schilders en stalletjes. Even verder een enorm standbeeld van St-Joris in de voormalige tuin van een weg gebombardeerd paleis staat. Langs de Spree. En ja hoor, in de verte zagen we de koepel van de Berliner Dom. We wilden graag langs de kade naar de Dom wandelen, maar de enorme activiteiten met een nieuwe metrolijnen voor de herbouw van een stadskasteel zorgden ervoor dat we een flink eind moesten omlopen. De Dom is tijdens WO 2 ernstig beschadigd, maar inmiddels prachtig gerestaureerd. We hadden het geluk dat om precies 12 uur het orgel klonk, voorafgaand aan een korte dienst. Uiteraard Bach, even als na afloop. We hoorden hier ook dat de architect Schlüter de ontwerper was van het stadskasteel, waar oorspronkelijk een toren van 100 meter bij moest worden geplaatst. Helaas is de ondergrond in Berlijn zompig, dus met die toren is het uiteindelijk niets meer geworden. Ook niet met het verdere verloop van de carrière van Schlüter overigens. In de crypte liggen een groot aantal Hohenzollerns, in al of niet gerestaureerde schrijnen. Kortom, een overweldigende kerk met een prachtig orgel. Ik moet eens opzoeken wie de bouwer is.
Onderweg liepen we, alweer toevallig omdat we nooit iets voorbereiden, tegen een DDR monument aan. We zagen 2 levensgrote beelden van Marx en Engels, omring door muur fragmenten met coomunistische propaganda. Op een aantal RVS zuilen waren foto’s ingebrand, uiteraard ter meerdere eer en glorie van DDR. Best een indrukwekkend monument.
Iemand (ik noem zijn naam niet, hij weet wie ik bedoel) had mij verteld over het museum met de grotere monumenten die Duitse archeologen hebben opgegraven in Egypte en Griekenland, waaronder de beroemde buste van Nefertete. Aanvankelijk dachten we dat dit het Altes Museum moest zijn. Bij nader inzien toch niet. Wel zagen we daar prachtige voorbeelden van Griekse kunst. Maar dan ook echt prachtig. Het is bijna onbegrijpelijk hoe fijn de kunstenaars uit de tijd van Homerus konden werken, zowel bij het versieren van vazen als bij beelden. Maar….. het waren niet de beloofde muren en beelden. Bij een kop koffie en een koek (de gewenste broodjes waren op) hebben we op het uitzonderlijk trage internet gezocht waar die dan wel waren. Het Neues Museum, om de hoek op het Museuminsel, was het meest voor de hand liggend. Daar was ins ieder geval de buste van Nefertete te zien. Bij de ingang hebben we onze jassen en tas moeten afgeven. Dit ging met zoveel omhaal, dat degene die de garderobe bewaakte al direct de juiste spullen pakte, nog voor we het labeltje met het nummer lieten zien.
Ook dit Neues Museum is enorm groot. Het beschikt over 4 verdiepingen, waarvan 3 met Egyptische opgravingen. Zelfs complete tempelfacades zijn daar te zien, maar ook heel veel beelden, sarcofagen, alledaagse voorwerpen, religieuze voorwerpen, geschriften, enzovoort. Je kan daar uren dwalen, wat we ook hebben gedaan. Ondanks het prachtige weer buiten. Uiteindelijk hebben we de verdieping met de voorwerpen uit de steen- en bronstijd min of meer overgeslagen. Waarschijnlijk was ons opnemingsvermogen uitgeput.
Buiten stond een stoet sportwagens geparkeerd. Er bleek een bruiloft te zijn, waarbij de heren niet te beroerd waren om een beetje te showen met hun volbloed sportauto’s. Wij dachten dat deze Turkse familie een deel van de National Galerie hebben afgehuurd voor hun bruiloft. Buiten feestten ze ze in ieder geval nog uitbundig verder. Wij genoten van een biertje aan de oever van de Spree.
Met de bus reden we naar de Brandenburger Tor, waar we een hapje hebben gegeten. We bestelden een Jägerschnitzel, waarop de ober uitriep dat 90% van de nederlanders een Jägerschnitzel bestelden. Zouden het de champignons zijn? Geen idee, maar begeleid door een lekker lokaal biertje smaakte het allemaal prima. Alhoewel, het zegt ook iets anders: we zijn nog geen Berliner.